statecznik

Mira otros diccionarios:

• statecznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} w lotnictwie część aparatury sterowniczej statku powietrznego utrzymująca statek w równowadze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Statecznik wysokości, kierunku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• statecznik — m III, D. a, N. statecznikkiem; lm M. i lotn. «część usterzenia statku powietrznego, przeznaczona do zwiększania jego stateczności» Statecznik kierunkowy (pionowy), statecznik wysokości (poziomy) …   Słownik języka polskiego

• kil — m I, D. u a. a; lm M. e, D. ów 1. mors. «wzdłużne wiązanie szkieletu kadłuba okrętu, umieszczone w jego płaszczyźnie symetrii, na jego dnie, ciągnące się od stewy dziobowej do stewy rufowej; zapewnia sztywność wzdłużną kadłuba okrętu; stępka» 2.… …   Słownik języka polskiego